Sygnatura: IPPB1/415-881/09-4/MT
Data: 2010.01.13
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Czy przychodem podlegającym opodatkowaniu w przypadku Wnioskodawczyni jest kwota 700 zł (czyli opłata za najem w wysokości 1200 zł pomniejszona o kwotę 500 zł przekazywana przez Wnioskodawczynię do Wspólnoty Mieszkaniowej jako koszt utrzymania lokalu)?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia (brak daty) (data wpływu 24.11.2009 r.) oraz piśmie (data nadania 04.01.2010 r., data wpływu 07.01.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-881/09-2/MT z dnia 17.12.2009 r. (data nadania 18.12.2009 r., data doręczenia 29.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna wynajmuje mieszkanie od 1 maja 2009 r. Wnioskodawczyni wybrała formę opodatkowania w postaci ryczałtu ewidencjonowanego. W umowie jest zawarte, że czynsz jest płatny do rąk własnych. Opłatę za najem ustalono w wysokości 1200 zł (w kwocie tej zawarty jest czynsz w wysokości 700 zł + 500 zł opłata do Wspólnoty Mieszkaniowej – czynsz uiszczany we Wspólnocie, abonament za media, wywóz śmieci, itp.).
Opłaty za czynsz za mieszkanie i piwnicę wraz z wywozem śmieci Wnioskodawczyni uiszcza we Wspólnocie Mieszkaniowej, a opłaty za media u ich dostawców są kosztem utrzymania lokalu płaconym za pośrednictwem Wnioskodawczyni do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz dostawców energii, wody (gazu, oraz opłaty za ścieki).
Obecnie Wnioskodawczyni płaci podatek do Urzędu Skarbowego w wysokości 102 zł za miesiąc, czyli jest to 8,5% od całej kwoty 1200 zł brutto otrzymanej od najemcy, gdyż w Urzędzie Skarbowym nie udzielono Wnioskodawczyni jednoznacznej odpowiedzi czy kwotę 500 zł płaconą przez nią do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz dostawców mediów można odliczyć od przychodu podlegającego opodatkowaniu, w przypadku, gdy z umowy najmu wynika, że najemca będzie ponosił zwykłe koszty utrzymania lokalu płacone bezpośrednio do podmiotów świadczących usługi (tj. czynsz uiszczony we wspólnocie, opłaty za media, itp.).
W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17.12.2009r. Nr IPPB1/415-881/09-2/MT, Wnioskodawczyni uzupełniła swój wniosek w dniu 07.01.2010 r. dokonując stosownej opłaty.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy przychodem podlegającym opodatkowaniu w przypadku Wnioskodawczyni jest kwota 700 zł (czyli opłata za najem w wysokości 1200 zł pomniejszona o kwotę 500 zł przekazywana przez Wnioskodawczynię do Wspólnoty Mieszkaniowej jako koszt utrzymania lokalu)…
Zdaniem Wnioskodawczyni najemca został w sposób jasny zobowiązany w umowie do ponoszenia wydatków związanych z eksploatacją wynajmowanego lokalu mieszkalnego, tylko że za pośrednictwem Wnioskodawczyni (w ten sposób Wnioskodawczyni chce się zabezpieczyć, na wypadek nieuczciwego najemcy, który mógłby zadłużyć jej lokal). Zdaniem Wnioskodawczyni przychodem podlegającym opodatkowaniu w jej przypadku powinna być kwota 700 zł brutto, czyli opłata za najem mieszkania, a z kwoty 500 zł uiszczanej przez Wnioskodawczynię do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz do dostawców mediów nie powinien być liczony podatek do urzędu Skarbowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami.
Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo czynsz uiszczany do Wspólnoty Mieszkaniowej, abonament za media, wywóz śmieci itp.), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z zawartą umową najmu, to najemca obowiązany jest do ponoszenia wydatków na czynsz uiszczany do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz wydatków na abonament za media, wywóz śmieci, itp.). Wnioskodawczyni będzie tylko pośrednikiem w przekazywaniu powyższych środków.
Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym są otrzymywane kwoty czynszu (odstępnego). Natomiast otrzymane przez wynajmującego od najemcy należności z tytułu opłat za czynsz oraz opłat na abonament za media, wywóz śmieci, itp. – skoro do ich ponoszenia zobowiązany jest najemca – nie stanowią przychodu ze źródła jakim jest najem i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Opłaty te bowiem nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani też nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
